بررسی تنوع آللی لوکوس های ریزماهوارۀ ژنومی گندم نان در جمعیت های گندم نیای وحشی aegilops triuncialis

56 جفت آغازگر ریزماهوارۀ برگرفته از ژنوم هایa  و d گندم نان استفاده شد. در مجموع 71 آلل برای تمامی مکان های ssr مشاهده شد که 68 آلل دارای چندشکلی بودند. آلل ها در دامنۀ 1 تا 8 آلل و با میانگین 18/4 آلل برای هر مکان ژنی قرار داشتند. محتوای اطلاعات چندشکلی از 593/0 در نشانگرهای xgwm30-2d، xgwm383-3d و xgwm654-5d تا 861/0 در نشانگر xgwm156-5a متغیر بود. همچنین شاخص نشانگر از 779/1 تا 888/6 متفاوت بود. میانگین فاصلۀ ژنتیکی محاسبه شده برابر 859/0 بود و کمترین فاصلۀ ژنتیکی 231/0 (بین دو جمعیت از لرستان و خوزستان) و بیشترین فاصلۀ ژنتیکی نیز با میزان یک برای تعدادی از جمعیت ها به دست آمد. روش های گروه بندی خوشه ای نتوانست جمعیت ها را به طور کامل از هم تفکیک کند و عدم ارتباط بین تنوع مولکولی و تنوع جغرافیایی را نشان داد که نشان دهندۀ تنوع ژنتیکی زیاد این جمعیت هاست. نتایج تجزیۀ واریانس مولکولی نشان داد که 100 درصد تنوع کل مربوط به تنوع درون گروهی است و هیچ آلل اختصاصی برای جمعیت های ارزیابی شده مشاهده نشد. این تنوع و انتقال پذیری نشانگرهایssr  شناخته شده در گندم های زراعی به سایر گونه های گندم نشان می دهد که نشانگرهای ssr ابزار کارامدی برای مدیریت منابع ژنتیکی خویشاوندان وحشی گندم اند.